Boekenkast

Ik ben verslaafd aan boeken. Hieronder kan je mijn volledige lijst vinden van gelezen fictie-boeken die in mijn boekenkast. Van sommige boeken kan je zelfs een korte bespreking vinden.
Kinderen van Chronos, De

Kinderen van Chronos, De

Auteur

Pieter Aspe

Eerste Uitgave

1997

Uitgave

2004

Uitgeverij

Manteau

Vorm

roman

Taal

Nederlands

Bladzijden

290 bladzijden

Gelezen

2008-12-08

Score

6/10

Inhoud

In de tuin van De Love, een gerestaureerde boerderij in de omgeving van de stad Brugge, wordt een lijk ontdekt. Met de hulp van substituut Hannelore Martens en brigadier Guido Versavel probeert commissaris Pieter Van In het lichaam te identificeren. Hij komt erachter dat De Love destijds als lustoord fungeerde voor tal van prominente figuren, waaronder de machtsgeile Lodewijk Vandaele. Pas wanneer William Aerts, een medewerker van Vandaele, spoorloos verdwijnt, en Yves Provoost, een alom gerespecteerde advocaat en vaste klant van De Love, vermoord wordt, komt de zaak in een stroomversnelling. Van In komt banden met een malafide extreemrechtse groepering op het spoor, die de bescherming geniet van Johan Brys, minister van Binnenlandse Zaken...

Bespreking

Een onbekend lijk

Als de kleine Tine een menselijk bot vindt in de tuin van haar ouders wordt de eeuwig Duveldrinkende commissaris Van In opgeroepen. Hoe ze ook proberen, het lijk raakt maar niet geïdentificeerd. De geschiedenis van De Love, het huis waar de sinistere vondst werd gedaan, brengt Pieter Van In al een stuk verder. Maar als hij eenmaal een complot begint te vermoeden, merkt hij dat hij tweemaal zal moeten nadenken voor hij iemand in vertrouwen neemt.

De kinderen van Chronos heeft alle eigenschappen van een typische Pieter Aspe. De vlotte taal, doorspekt met de meest knuddige en waanzinnige vergelijkingen, laat je het boek zonder moeite in een ruk uitlezen. De plot is een klein beetje veel bij de haren gegrepen, maar sowieso weet iedereen dat je voor realisme niet echt bij Aspe moet zijn. De auteur blijft immers scoren met zijn jongensachtige avonturen en zijn naïeve kijk op het rechtssysteem. Toegegeven, het geeft zo zijn charme, maar enkel als afwisseling tussen het meer beklijvende werk van 'echt' misdaadschrijvers, wat mij betreft.